"Açar, solar türlü çiçek
Kimler gülmüş, kim gülecek?
Murat yalan, ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın. "
25 Ekim 1894 tarihinde Sivas'ın Şarkışla İlçesi'nin Sivrialan Köyü'nde dünyaya gelen Veysel Şatıroğlu yedi yaşında çiçek hastalığına yakala- narak bir gözünü, daha sonra da bir kaza sonucu diğer gözünü yitirdi. Çok küçük yaşlarda saz çalmayı öğrenen ozan, Yunus Emre, Pir Sultan Abdal, Emrah, Karacaoğlan ve Dadaloğlu gibi halk ozanlarından ve çevresindeki aşıklardan etkile- nerek türkü ve halk şiiri yorumunda yetkinleşti.
Bir süre Sivas, Tokat, Yozgat ve Kayseri köylerinde sazıyla türkü söyleyerek yaşamını sürdüren Aşık Veysel, 1941-1946 yılları arasında sırasıyla Arifiye, Hasanoğlan, Çifteler, kastamonu, Yıldızeli, Akpınar Köy Enstitülerinde halk türküleri ve saz dersleri verdi.
Şiirlerinde dünya, doğa güzellikleri, Tanrı'ya yakarış, yurt, ayrılık, sevda gibi konuları işleyen ozanın şiirlerinin hemen hemen tümü 8 ve 11 hece ölçüsünde söylenmiştir. Tutuculuğu, ırkçılığı, din ve mezhep ayrımcılığını yargılayan şiirleri de bulunan Aşık Veysel 21 Mart 1973 tarihinde yakalandığı amansız hastalıktan kurtulamayarak yaşama veda etti. Ölümünden bu yana her yıl Şarkışla'da adına kültür ve sanat şenliği düzenlenmektedir.
Ruhu şad olsun...
ESERLERİ :
Şiir :
Deyişler (1944)
Sazımdan sesler (1950)
Dostlar Beni Hatırlasın (1970)
Bütün şiirleri (1984)
